Historie
Als je de historie van het dorp Haren wilt leren kennen dan moet je het levenswerk lezen van Willy Arts (1937) in zijn boek, 'Het dorp Haren in Historisch Perspectief'. Helaas is dit boek niet meer te koop, maar heeft het bij vele inwoners van Haren nog steeds een dierbare plek op de boekenplank of is het in een kastlade terug te vinden!
Om een goede beschrijving van de geschiedenis van het dorp Haren te kunnen geven, moet je er geboren en getogen zijn. Op die manier leer je het echte dorpsleven pas goed kennen, begrijpen en waarderen!
Er moet een bepaald soort liefde en interesse in je ontstaan als je probeert de geschiedenis van een kleine gemeenschap te beschrijven. Willy is het gelukt en hij mag dan ook oprecht gezien worden als de grondlegger tot het behoud van het Historisch Erfgoed van Haren.
Als Sjaak Arts (1960), eveneens een geboren en getogen inwoner van Haren, in 1995 samen met Willy actief deelneemt aan de organisatie van de “Open Monumentendag” in de Harense kerk, springt er spontaan een vonk over en wordt Sjaak geraakt door het “Willie virus”. De interesse voor het dorp Haren is al aanwezig sinds 1972, maar nu gaat het grotere vormen aannemen.
Willy begint aan een tweede boek over de geschiedenis van Haren, met nog meer informatie, oude documenten en foto’s. Als Willy in 1998 komt te overlijden is zijn werk net af. Helaas gaat het manuscript door een communicatiefout verloren, wordt zijn rijkelijke archief uiteengehaald en raakt het verspreid over een groot gebied.
Het duurt zeker nog tot 2004 tot aan Sjaak de gelegenheid geboden wordt het resterend “Willy-archief” uit het voormalige streekarchief van Oss over te nemen en deze veilig binnen de grenzen van het dorp Haren terug te brengen. Zo nu en dan komen er nog stukken uit het “verloren archief” terug in Haren.
Of dat het gehele archief in de oorspronkelijke staat ooit weer bijeengebracht kan worden valt nog te bezien, maar zeker is wel dat datgene, wat nog over was, “veilig” behouden moest worden voor het nageslacht.
Als in 2005 blijkt dat een 17e eeuws eikenhouten beeld van de Heilige Antonius, ooit afkomstig uit Klooster Bethlehem, in een desolate toestand wordt aangetroffen roept Sjaak de hulp in van Wim van de Camp.
Wim is een oud inwoner van Haren en eveneens geïnteresseerd in de historie van het dorp. Samen besluiten ze contact op te nemen met het kerkbestuur van Haren en na hun bereidwillige medewerking, wordt het beeld tot in de puntjes gerestaureerd.
Voor Sjaak en Wim is de tijd aangebroken dat het Erfgoed van Haren niet alleen op papier maar ook in “materieel goed”, beschermd moet worden.
Als in overleg met de beheerder van Conferentiecentrum Klooster Bethlehem een aanbod wordt gedaan voor een geschikte opslagruimte, begint het idee te groeien deze ruimte geschikt te maken als archief- en tentoonstellingsruimte.
Na een paar jaar van voorbereiden en intensief samenwerken met diverse vrijwilligers uit het dorp en de Heemkundekring Megen, Haren en Macharen, lukt het om op 21 januari 2008 het Erfgoedlokaal van Haren bij notariële akte
een originele status te geven in de naam:Stichting Erfgoedlokaal Haren ons dorp.
Aansluitend wordt het Erfgoedlokaal op 12 september 2008 officieel geopend door Zr. Johanna Bogers en haar medezusters. Zij waren de laatste zusters Penitenten van de Eenheid die Haren in 1965 hebben verlaten. De opening van het Erfgoedlokaal was voor hen dan ook een grote eer!
Met deze opening is het Erfgoedlokaal voor een ieder toegankelijk die geïnteresseerd is in de geschiedenis van Haren en haar directe omgeving.
De stichting heeft ten doel het beschermen van het Erfgoed van Haren en het behoud ervan voor volgende generaties.
Daarnaast zorgt het voor het inrichten en in exploitatie houden van het Erfgoedlokaal.
Het beoefent praktische en theoretische heemkunde, vooral gericht op het dorp Haren en haar directe omgeving. Daarnaast zal het met regelmaat wisselende exposities presenteren.
Wie meer wil lezen over de historie van het dorp Haren kan op nevenstaande infobutton drukken
